Wróć na górę
Leasing jest to forma finansowania inwestycji w postaci rzeczy ruchomej lub nieruchomej. Opiera się na umowie cywilnoprawnej zawieranej pomiędzy Leasingodawcą (Finansującym), a Leasingobiorcą (Korzystającym), gdzie Finansujący przekazuje Korzystającemu prawo do korzystania z przedmiotu leasingu za określone płatności (raty) zwane czynszami leasingowymi. Umowę leasingu podpisuje się na czas określony.
Ze względu na charakter prawno-podatkowy wyróżniamy 2 podstawowe formy leasingu:
Możemy spotkać się jeszcze z poniższymi rodzajami leasingu:
Leasingodawca (Finansujący) – najczęściej wyspecjalizowana firma świadcząca usługi leasingu, która daje przedmiot leasingu drugiej stronie umowy na określony czas i na określonych warunkach.
Leasingobiorca (Korzystający) – to osoba (zwykle przedsiębiorca, rzadziej osoba fizyczna) korzystająca z przedmiotu leasingu na określonych umową warunkach.
Zbywający (Dostawca) – potocznie zwany Sprzedawcą przedmiotu leasingu. Podmiot od którego finansujący na podstawie odrębnej umowy (najczęściej sprzedaży) nabywa rzecz (przedmiot leasingu).
Umowa leasingu jest uregulowana w polskim prawie we wszystkich trzech obszarach, istotnych z punktu widzenia biznesowego:
W świetle kodeksu cywilnego umowa leasingu jest typem normatywnym, a wiec umową nazwaną, uregulowaną obecnie w art. 709¹-70918 k.c.(Dz.U.64.16.93 ze zm.) w ramach odrębnego tytułu (Tytuł XVII1 – Umowa leasingu).